DÜŞÜNCELER

DÜŞÜNCELER

Bazen öyle anlar oluyor ki insan aklına hükmedemiyor.Birçok düşünce aynı anda aynı kısır döngü içerisinde dönüp duruyor.
Zihnimizde her şeyi istediğimiz gibi canlandırabiliyor,istediğimiz gibi yaşayabiliyoruz.Zihnimizde binlerce uçsuz bucaksız bir düşünce topluluğu bulunduruyoruz.Ailemiz, sevgilimiz,işimiz,geleceğimiz, tatillerimiz,arkadaşlıklarımız onlarca binlerce düşünce listeyi daha da uzatabilirim. Bu kadar düşünce peşinden sorumluluklarımızı getiriyor.
Ne olacak?
Ne zaman bunları yapabileceğim?
İş hayatım böyle mi devam edecek?
Off her şeyden çok bunaldım ne zaman bitecek?
Farkında olmadan o kadar ağır yükler taşıyoruz ki zihnimizde. Bu yükler çoğaldıkça kaçamadığımız o soru geliyor “ya aklımı yitirip kontrolümü kaybedersem? “…
Peki bu neden oluyor? Çünkü her şeyin sorumluluğunu alıyoruz.En ufak bir düşüncenin bile sorumluluğu kafamızda oluşturduğu acaba ile başlayan sorularla dolduruyoruz aklımızı… Yüzmeyi bilmiyoruz ki o düşünce denizinde, ee ne oluyor peki boğulmaya başlıyoruz.

Peşin sıra geliyor düşünceler, umudum kalmadı hiçbir şey olmaz bendenler başlıyor sonrasında liste yeniden uzamaya başlıyor.
Neden düşüncelerimizi olmuş gibi yorumlayarak zihnimizde ısrarla onları yaymaya çalışıyoruz? Devamlı bu döngü içerisinde var olmaya çalışıyoruz ve sonucunda ne mi oluyor takıntılı bir insan olmaya başlıyoruz.
Ve artık o düşünce bataklığının içerisindeyiz. Bundan sonrasında yaptığımız hiçbir şeyden zevk almamaya başlıyoruz. Hatta öyle bir oluyor ki,insanlarla konuşurken onları dinlemiyoruz bile…
Zihnimizde oluşturduğumuz her düşünceyi artık ne kadar olumsuz sonuç doğurma ihtimali varsa ona odaklıyoruz.Kötüsünü düşünerek neden sonrasında gelecek onlarca olumsuz düşünceyi beynimde var edeyim ki?
Çözüm ne mi?
Düşündüğümüz şeyleri sorgulayacağız.Kendimize “bu düşündüğüm gerçek mi?” sorusunu sorarak aldığımız cevapla hiçbir şeyin gerçek olmadığını bileceğiz. Düşüncelerimizi kontrol etmeyi bırakacağız.Çünkü kontrol etmek istediğimiz her düşünce farkında olmadan bizi kontrol ediyor.